Komentarze: 4
Tak sie ostatnio zastanawiam-czemu ludzie tak bardzo uwielbiaja się urzalać nad soba?Ciagle gdzies pedza ,upadaja ,klamia i znowu wstaja...tyle ze coraz czesciej zamias znow stawac sie lepszymi jestesmy bardziej zawistni i zazdrosni...Czemu jestesmy takimi egoistami?Nie potrafimy czy nie możemy być szczęsliwy.Czy ten świat tak naprewde upadl tak nisko?Czy nie ma juz w nim miejsca na rzeczy nieprzyziemne?zaczynamy byc maszynami nie umiejacymi wykrzesac z siebie odrobiny wyzszych emocji,zadnych uczuc.a przecieżdlatego różnimy się do cholery od zwierzat że potrafimy kochać ,ale nie ta durna forse ,tylko drugiego czlowieka.Czy juz nie ma na swiecie ludzi ktorzy cieszyliby sie z wschodzacego slonca ciszy lasu otaczajacych nas przyjaciól?Czy zawsze nasze oczy beda byszczec jedynie wtedy gdy zobaczymy gotowke?Ja tam wolę być uwarzana za dziwaka ,suchac Jimmiego Hendrixa,Kochanych"Wilków"iNirvany...i myslec ze wcale tacy nie jestesmy ze tylko swiat który nas otacza kaze nam byc takimi jakimi nie chcemy a musimy.
''Badzcie szaleni,ale zachowujcie sie jak normalni ludzie.
Podejmujcie ryzyko bycia odmiennymi,ale nauczcie sie
to robić nie zwracajac na siebie uwagi.A teraz skupcie sie
na tej róży i pozwólcie,by nareszcie objawilo sie wasze prawdziwe JA.
- Co to jest prawdziwe JA?
-spytala Weronika.
-To kim jestes,a nie to ,co z ciebie uczyniono..."
(Iwona wszystkiego najlepszego1zawsze mozesz na mnie liczyc o kazdej porze)